Kamp Westerbork een Nederlands drama

Op de een of andere manier heeft de donkerste periode uit onze geschiedenis tussen ´40-´45 een aantrekkingskracht op mij als geschiedenisfreak.

Veel documentatie, boeken, films, verhalen, en al wat beschikbaar is uit die periode, heb ik geabsorbeerd. Zo ook over Kamp Westerbork. Nooit zullen we alles begrijpen uit deze periode en nooit kun je alles gezien of gelezen hebben. Toch is er dat onwaarschijnlijke gevoel dat iedereen begrijpt wanneer je een locatie als kamp Westerbork bezoekt.

Zelf was ik er nog nooit aan toe gekomen om eens een bezoek te brengen aan Kamp Westerbork. Eigenlijk schandalig als je beseft dat het een plek is waar niet alleen 107.000 Sinti, Roma en Joden werden weggevoerd naar vernietigingskampen. Kamp Westerbork is ook een plek waar onze maatschappelijke geschiedenis ons een macaber spiegelbeeld geeft. Een bijzondere plaats die als vluchtelingenkamp was opgezet. De Hollanders hadden het diep weggestopt in de Drentse landschappen en bossen, weg van het dagelijkse normale leven.[fblike]

Nu oud en roestig, ooit zo venijnig

[fblike]

De laatste reis…

Kamp Westerbork diep weggestopt

Deze schaamteloze ongastvrijheid van de Hollanders was een macabere bijkomstigheid voor de gruwelijke efficiënte Duitse ‘endlösung’. Kamp Westerbork werd na de oorlog zelfs weer door de Nederlanders in gebruik genomen en fungeerde als militair kamp voor de politionele acties. Nadat we Nederlands Indie kwijt waren werden de Indische Nederlanders als repatrianten ondergebracht in voormalige concentratiekampen als Kamp Westerbork. Voortaan waren het ‘woonoorden’ en ‘opvangcentra’ in plaats van concentratiekampen. De koloniale erfenis van Nederlands Indië werd diep weggestopt in de resten van onze eigen pijnlijke verleden. Hoe bizar moet het zijn geweest om te beseffen dat een nieuw leven in ons land alleen mogelijk is wanner je als een phoenix herrijst uit de as van duizenden die nooit meer zijn terug gekeerd.

Tijdens mijn bezoek heb ik in enkele foto´s geprobeerd een reportage vast te leggen over wat er nog over is van, Kamp Westerbork. Een foto maken blijft vreemd op een dergelijke locatie. Je voelt het spanningsveld in het landschap wanneer je met je camera rondloopt. Veel is er niet meer maar wat er nog is zal er in ieder geval toe bijdragen dat we niet zullen vergeten, wat er zich diep in de Drentse natuur heeft afgespeeld.

Bekijk ook mijn Portfolio

[fblike]

Voor elke ster een leven gegeven

[fblike]

Doorkijkje op Duitse wachttoren

[fblike]

Restanten van barakken

[fblike]

Geen doorkomen aan

[fblike]

Hoe het werkkamp er ooit heeft uitgezien

[fblike]

Nationaal monument